این نشانه های رایج و غیرکلامی زن و شوهرها در ارتباط با یکدیگر از نشانههای سردی عاطفی در زندگی مشترک است و باید جدی گرفته شود.
از آن جا که هر ارتباطی، دو بخش کلامی و غیرکلامی را در بر دارد، در این مطلب سعی کردیم تاثیرات علایم غیرکلامی مثل ژستها، زبان بدن و علایم چهره را که در ارتباط بین زوج ها نشان دهنده سردی روابط عاطفی است، بازگو کنیم تا زن و شوهرها مراقب روابط عاطفی خود باشند و اگر نشانهای از علایم مطرح شده را در زندگی مشترک شان احساس میکنند، همچون زنگ خطر بدانند و درصدد جبران و رفع آن باشند.
چرا زبان بدن در زندگی مشترک مهم است؟
قبل از بررسی نشانههای غیرکلامی، باید به تعریف و اهمیت توجه به زبان بدن اشاره کرد. زبان بدن به مجموعه رفتارهای غیرکلامی و فیزیکی اطلاق میشود که در آن فرد بدون صحبت کردن قادر به انتقال پیام و برقراری ارتباط با دیگران است. یادگیری تکنیکهای زبان بدن باعث می شود که ما در ارتباطات غیر کلامی خود که بخش عمدهای از ارتباطات ما را تشکیل میدهند، توانمندتر شویم و با استفاده بهینه از این تکنیکها میتوانیم در ارتباطات و مذاکرات خود بهتر بدرخشیم.
نشانه های سردی عاطفی در زبان بدن زوج ها
موضوع نقش اشارات غیرکلامی یا به زبان عامیانهتر، زبان بدن در پیشگیری از مشکلات ارتباطی زوج ها مسئله مهم و تاثیرگذاری است بنابراین برای پیشگیری از مشکلات ارتباطی با همسرتان، علایم غیر کلامی را که در ادامه مطرح میشود در ارتباط با همسرتان بررسی کنید.
** توجه نداشتن به نشانه های عاطفی یکدیگر
لبخندها، توجهات چشمی، نیازهای صمیمیت مثل در آغوش کشیده شدن، لمس شدن و دریافت نوازش از نشانههای عاطفی است که اگر زن و شوهر به آن توجه نداشته باشند، زندگی مشترکشان به سردی عاطفی منجر خواهد شد.
** بی حوصله بودن در زمان گفت و گوها
گفتوگو از اوضاع روزمره و روزی که گذراندهاید، تاثیر زیادی در احساس خوشبختی دارد. زوج های موفق همواره درباره روزمرهها و برنامههای آینده خودشان با هم گفت وگو می کنند و از حال هم خبر میگیرند. حالا اگر یکی از آنها در این مواقع، احساس بیحوصلگی از خودش نشان دهد، مدام با گوشیاش بازی کند و حواسش به موضوع نباشد، انگار با زبان بدن خودش به ریشه زندگی مشترکش، تیشه زده است.
** صدای بلند و چهره عبوس
داشتن صدای بیش از اندازه بلند، چهره عبوس و چشمهای محزون، زنگ خطرهای نگران کنندهای است. مراقب باشید حریم خانهتان را با این رفتارها، سرد و بیعاطفه نکنید. خانه باید محل تبادل عاطفه و گرمای محبت باشد و بعضی رفتارهای غیرکلامی، دشمن این دستاورد میشوند.
** فرار از تماس با یکدیگر
کاهش لمس در ارتباط بین زوج ها، علاقه را کم رنگ میکند. حتما تماس پوستی با یکدیگر مانند بغل کردن و … را حفظ کنید حتی در حد نوازش سر. از آن طرف، به کارگیری روشهای بازدارنده برای جلوگیری از تماس با یکدیگر هم توصیه نمیشود. مثلا انتخاب صندلی دارای دسته حائل با نفر کناری برای گفت و گو با همسر اشتباه است چرا که صمیمیت و مجاورت در کنار هم موجب رفع دلخوری میشود. برای نشان دادن دلخوری، دوری کردن و قهر کردن بدترین راه حل است.
** بی توجهی به تماس چشمی
انتخاب مکانی برای نشستن در خانه که کمترین ارتباط چشمی با همسر را داشته باشد، به مرور زندگی را با مشکلات عاطفی مواجه خواهد کرد. بهتر است برای ابراز ناراحتی از یکدیگر به دنبال تقویت ارتباط کلامی خودتان باشید، نه این که بخواهید از زبان بدن کمک بگیرید.
** داشتن لحن بی تفاوت
چهره عاری از احساس و لحن کلامی بیتفاوت، یک زنگ خطر دیگر است. البته در این مورد حتما خستگی و درگیری فکری را قبل از هر قضاوتی بررسی کنید.
>> نکته پایانی
چنان چه علایم ذکر شده را در زندگی مشترکتان زیاد میبینید، اگر مشکل از خودتان است تا دیر نشده به فکر مدیریت ماجرا باشید. در غیر این صورت، ابتدا با گفتوگو و بیان احساس، نظرتان را با همسرتان در میان بگذارید. مثلا به او بگویید: «حس خوبی ندارم وقتی راجع به وقایع روزانه ات با من گفتوگو نمی کنی، دوست دارم ازت بشنوم و با من صحبت کنی.»