منقارشاخی ها پرندگانی کنجکاو هستند. آنها در افریقا و بخش هایی از آسیا زندگی می کنند و معمولا آشیانه های خود را در درختان توخالی بنامی کنند.
این پرندگان منقارهای بزرگ و کلاهک های شاخی در زیر دارند. برآمدگی روی منقار آنها بطرز عجیبی در انتها بر می گردد و تا حدودی به شاخ کرگدن شباهت دارد.
منقار شاخی ها معمولا آشیانه های خود را در درختان توخالی درست می کنند. ماده این پرنده روی تخم ها می خوابد و پرنده نر در ورودی سوراخ را با گل مرطوب می بندد تا همسر و جوجه هایش را از دست مهاجمین و صیادان در امان بدارد. پرنده نر از یک سوراخ کوچک تا چند هفته به جفت و جوجه هایش غذا می رساند. هنگامی که جوجه های جوان پر دربیاورند ورودی آشیانه خود را با منقارهای قوی خود باز نموده و به بیرون پرواز می کنند.
نوک‌شاخان تنها پرندگانی هستند که دو مهره نخست گردنشان در هم جوش خورده و یکی شده‌است. این امر احتمالاً برای ایجاد پایه‌ای قوی‌تر برای حمل منقار سنگین بوده‌است. این پرندگان تک‌همسر هستند.